Een recept voor een ramp? Out-of-the-box denken met God  

28

sep

Renske Hoste

Hij wist het nog niet, maar dit was hét moment waarop zijn ster zou beginnen te rijzen. Het moment dat half Israël met andere ogen naar hem zou kijken, verder zou kijken dan zijn lengte, knappe uiterlijk, zijn onderdeurtjes-positie als jongste broer. David zal wel wat anders aan z’n hoofd gehad hebben: een drie meter lange reus voor hem, de toekomst van Israël op z’n schouders en de vijf stenen in z’n tas als enige wapen.

Een recept voor een ramp, toch? Het Israëlische leger, koning Saul, de Filistijnen en Goliath denken allemaal hetzelfde: “die gaat eraan.” Ze hebben echter één ding niet meegenomen in de berekening, en die fout wordt hen (bijna) fataal. Wat dan? Lees mee in de volgende Bijbelteksten:

Toen de Israëlieten de man zagen, werden ze bang en sloegen op de vlucht. (1 Sam 17:24)

Maar Saul zei tegen David: “Dat kun je niet. Je bent veel te jong. En híj vecht al van jongs af aan.” (1 Sam 17:33)

De Filistijn liep op David af. Zijn schildknaap liep voor hem uit met Goliaths schild. Toen de Filistijn David zag en hem bekeek, lachte hij hem uit, omdat hij nog jong was, rood haar had en er knap uitzag. Hij zei tegen David: “Ben ik soms een hond, dat je met een stok op mij afkomt?” En hij vervloekte David bij zijn goden. Ook zei de Filistijn tegen David: “Kom maar eens hier! Dan voer ik je vlees aan de vogels en de wilde dieren!” (1 Sam 17:41-44)

Waar kijken ze naar en –belangrijker nog- waar kijken ze niet naar? Zie je het al?

David kijkt verder dan al deze mensen bij elkaar. Waar zij alleen kijken naar de reus en zijn wapens, ziet David God. Dat geeft hem de moed om op Goliath af te lopen terwijl de Israëlieten wegvluchtten. Gods aanwezigheid geeft dat hij die extra wapenrusting niet nodig heeft en dat een leven lang trainen voor hem geen verschil maakt. Gods aanwezigheid geeft dat David het volgende kan antwoorden op Goliaths spottende woorden:

Maar David antwoordde hem: “Jij komt naar mij toe met een zwaard, een speer en een schild. Maar ik kom naar jou toe namens de Heer van de hemelse legers, de God van het leger van Israël, de God die jij hebt uitgedaagd. Vandaag zal de Heer jou in mijn macht geven. Ik zal je verslaan en je hoofd afhakken. Vandaag zal ik de lijken van het leger van de Filistijnen aan de vogels en de wilde dieren voeren. Dan zal de hele wereld weten dat Israël een God heeft. En al deze mensen hier zullen toegeven dat de Heer niet redt door zwaarden en speren. Want de Heer Zelf strijdt voor ons. Hij geeft jullie in onze macht.” (1 Sam 17:45-47)

Het resultaat kennen we allemaal…(en kan je verder lezen in 1 Sam 17:48 e.v.)
En nu jij. Wat zijn de reuzen in jouw leven? Waar zou je het liefst heel hard voor wegrennen?

Mensen, dingen, verlangens, gevoelens. Zaken waar je als een berg tegenop ziet. Zaken die je wakker houden, die je onrustig maken, die op de achtergrond altijd je gedachten kleuren. Wat zijn jouw reuzen, wat moet jij (nog) overwinnen?

Ik kan er voor mezelf zo een paar noemen en ik denk jij ook wel. Deze reuzen staan je daar wat uit te dagen, met hun grote bek lastig te vallen. Zie je ze voor je? Je hebt nu twee keuzes:

  • Doe als de Israëlieten. Kijk naar zijn wapens, luister naar zijn grootspraak. Wegrennen is beter. Toch?
  • Doe als David. Kijk naar God. Kijk hoe Hij achter je staat met Zijn hand op je schouder. Hoe Hij je moed inspreekt en je de kracht geeft om die reus tegemoet te treden. Die stenen in je tas –hoe klein ook- zijn meer dan genoeg door Hem die je kracht geeft.

Als je optie twee kiest (en dat hoop ik van harte), mag je Gods sterkende aanwezigheid bij je voelen wanneer je deze reus weer tegenkomt. Hij geeft je zelfs wapens die met Zijn hulp gegarandeerd raak zijn! De vijf stenen in je tas zijn de krachtigste wapens in je bezit!

Steen 1: Bidden – praat met de Heer, vertel Hem over je reuzen. Laat zijn grote macht jouw problemen in perspectief plaatsen. Vraag Hem voor je te vechten.

Steen 2: Bijbellezen – laat Gods woord je herinneren aan Zijn macht en grootheid. (Probeer Job 38-40 eens, pareltjes op een onverwachte plek!)

Steen 3: Proclameren – laat de vijand maar eens weten wat je van ‘m vindt. Laat hem maar eens kennismaken met de grootheid van jouw God. En blijf hem herinneren aan het feit dat hij al lang en breed verslagen is.

We waren ongehoorzaam doordat het kwaad macht over ons had. Maar nu heeft Hij aan het kruis het kwaad ontwapend, overwonnen en voor iedereen te kijk gezet. (Kol 2:15)

Steen 4: Geloof – het fundament waar je op bouwt, de Rots waar je op staat. Geloof als wapen is –kort gezegd- net als David weten dat de Heer met je meegaat en erop vertrouwen dat Hij voor je vecht.

Steen 5: Volhouden – misschien vecht je al heel lang tegen dezelfde reuzen. Misschien blijven ze maar opstaan of gaan ze maar niet weg. Blijf vechten, geef het niet op!

Aan de slag!

Let’s fight!

  • Wie/wat zijn jouw reuzen? Welke tactieken gebruiken ze om je te ontmoedigen?
  • Zet die reus in Gods perspectief, stel je voor hoe God voor jou strijdt. Hoe verandert je beeld van de reus?
    (Als je wil, kan je dit tekenen/schrijven/dichten. Als je durft, post het in de comments!)
  • Hoe kan je de stenen in je tas gebruiken als je zo’n reus tegenkomt?

Download de dagtekst en deel ‘m op social media. Gebruik de hashtag #zijlacht, vinden we leuk!

Deel deze overdenking

  1. M schreef:

    Wat een mooie interpretatie geef je aan dit bekende bijbelgedeelte. Mooi hoe je de stenen een concrete invulling geeft:)

  2. B schreef:

    wat weer een toeval… toeval bestaat niet… dat dit vanochtend de overdenking is. Heel mooi verwoord. Ik worstel al maanden met een reus. Een reus die boos op me is en ik weet niet waarom. Maar omdat de reus er zo boos uitziet en mij echt niet meer een woord gunt, ga ik het uit de weg. Ik zei tegen mijn man, ik moet met deze reus praten, het heeft veel impact op me, maar ik heb het tot nu toe niet aangedurfd.
    Moet ik de reus dan toch echt zien als de vijand, of mag ik het ook zien als een reus die zelf ook geen raad weet met de situatie en niet heeft geleerd hoe met de boosheid om te gaan. Dus mij als een reus ziet. Ik wil het gesprek niet in gaan door te gaan vechten, maar juist die liefde en het vertrouwen van God te laten zien. Maar wat ben ik bang dat ik toch ook boos en verdrietig ga worden als de reus in de aanval gaat. Snap je wat ik bedoel? Daar mag ik dan de stenen ook weer voor gebruiken zie ik nu. Bidden dat God me geduld en wijsheid mag geven… Proclameren geeft bij mij een beetje een naar gevoel, alsof we toch als de vijand voor de reus gaan staan. Maar in andere situaties met reuzen zou dat misschien wel een steen kunnen zijn die je zou kunnen gebruiken. Ik ga aan de slag. Dank je wel! Knipoogjes van God.

    • Renske schreef:

      Lieve B, laatst las ik een mooie quote: ‘toeval is wanneer God besluit anoniem te blijven’, ik denk dat je je daar wel bij kan aansluiten 😉 Het lijkt me een lastige situatie waar je in zit. Misschien dat die persoon zelf niet de reus is, maar wie of wat er achter zit. Wat knap dat je er zo bewust mee bezig bent en God erin betrekt. Ik bid voor je en hoop dat je met Gods hulp er samen uit mag komen.
      Liefs,
      Renske

  3. Belinda schreef:

    Heel concreet en duidelijk uitgelegd Renske. Gaaf! Hier kan ik wat mee!

  4. Kim schreef:

    Dankjewel lieve Renske :’) God zegene jou ??♥️

  5. l schreef:

    Ik vecht al een paar maanden tegen dezelfde reus. Samen met God ben ik ‘m steeds meer aan het overwinnen, maar hij blijft opstaan. De leugens en angsten die hij op me afvuurt krijgen soms meer grip dan ik wil in mijn gedachten. Ik haakte heel erg aan op deze overdenking, omdat ik er weer aan herinnerd werd dat Jezus deze strijd al gestreden en gewonnen heeft. Ik vind het soms moeilijk te geloven dat het beter gaat als ik het aan God overgeef dan dat ik zelf blijf worstelen, maar zijn grootheid is zoveel groter dan die van mij en Hij alleen/alleen met zijn hulp kan mijn reus definitief omvergegooid worden. Wat mij rest is volhouden, blijven bidden, bijbellezen, vechten en in geloof op God vertrouwen dat hij uiteindelijk mij de vrijheid terug zal geven – en nog veel meer dan dat. Heel erg bedankt voor het schrijven van deze post!

    • Renske schreef:

      Lieve L,
      Bedankt voor je reactie! Ik vind het gaaf om te zien hoe God door deze woorden heen in je kan werken en ik hoop en bid dat je met God verder mag vechten hierin Je mag erop vertrouwen dat God je niet in de steek laat 🙂
      Liefs, Renske
      P.S. Ik heb een liedje geschreven als reminder voor mezelf over die vijf stenen, zou je daar wat aan hebben?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap