Op je knieën voor je stad

Daar lag hij dan op de mat. Een brief van de gemeente. ‘Welkom in Ede’ stond er met grote letters op de folder die ik uit de envelop haalde. In de brief feliciteerde de gemeente me dat ik de allernieuwste bewoner van hun prachtige stad was. Daarnaast verzekerden ze mij dat mijn verhuizing goed was doorgegeven. Nu was het officieel. Een nieuw huis. Een nieuw adres. Een nieuwe stad. Vanaf nu kon ik me Edenaar noemen en woonde ik op mezelf. Een stad met nog onbekende straten en onbekende mensen. Waar zou de dichtstbijzijnde snackbar zitten? Wat is de snelste route naar de supermarkt? Wat moet ik van deze nieuwe stad verwachten?

In de tijd van de profeet Jeremia verhuisde ook een groot gedeelte van het volk van Israël naar een nieuwe stad: Babel. Dit deden ze niet vrijwillig. Ze werden meegenomen in ballingschap. Nadat Jeremia hen hier regelmatig voor had gewaarschuwd, waren de Babyloniërs gekomen. Ze hadden de Israëlieten gevangengenomen en meegenomen naar Babel. Daar moesten de Israëlieten leven als gevangenen, ver weg van hun eigen stad en land. Jeremia was achtergebleven in Jeruzalem. Daarvandaan stuurde hij brieven naar zijn volk. Daarin gaf hij hen onder andere aanwijzingen hoe ze in deze nieuwe stad moesten gaan leven.

“In de brief stond: “Dit zegt de Heer van de hemelse legers, de God van Israël, tegen alle mensen die Ik gevangen uit Jeruzalem heb laten meenemen naar Babel. Bouw in Babel huizen en ga daarin wonen. Leg groententuinen aan en eet van de groenten. Trouw en krijg kinderen. Laat jullie zonen en dochters trouwen en laten zij ook kinderen krijgen. Zorg dat jullie volk daar groter wordt, en niet kleiner. Bid om vrede voor de stad waarheen Ik jullie heb gestuurd. Bid voor die stad, want als die stad vrede heeft, zullen ook jullie vrede hebben.” (Jeremia 29:4-7)

Wat een absurde opdracht! Daar wonen de Israëlieten dan, in de stad van hun vijand. Ze leven daar als gevangenen en kunnen niet terug naar hun eigen stad en land. En wat moeten ze doen? Ze moeten zich gaan settelen en doorgaan met het normale leven. Ze moeten zich inzetten voor de welvaart en de vrede van deze stad. Ze moeten bidden dat het goed zal gaan met de stad van hun vijanden!

Waarom zouden ze zo’n opdracht van God krijgen? En waarom zouden ze naar zo’n opdracht luisteren? Voorlopig kunnen ze nog niet uit Babel vertrekken. Zeventig jaar zullen ze er wonen voordat ze terug mogen naar Jeruzalem. Maar, voor het zover is, wonen ze in Babel. In de tijd dat ze daar wonen, kunnen ze zich maar beter inzetten voor de stad. Ze kunnen zich maar beter inzetten voor haar welvaart en vrede. Want als het goed gaat met de stad, zal het ook goed met hen gaan. Als de stad vrede heeft, dan zullen zij ook vrede hebben. Ze moeten een zegen voor de stad zijn, want dan zullen ze zelf ook zegen ontvangen.

Bid voor je stad!

Dat is de opdracht die God de Israëlieten en ook jou en mij geeft. Of je nu in deze stad woont als vrije inwoner of als gevangene. Of je er nu woont omdat je het zelf wilt of niet. Bid voor je stad, voor je dorp, waar je ook woont. Bid voor haar inwoners. Bid voor haar vrede. Bid voor haar bestuurders en voor de keuzes die er worden gemaakt. Bid voor haar welvaart en voor de oogst. Bid dat het evangelie er rond mag gaan. Bid voor de gebrokenheid die achter elke deur, in elke straat van jouw stad te vinden is.

Maar pas op! Bidden is gevaarlijk. Je kunt niet zomaar gaan bidden. Als je gaat bidden, blijf je namelijk zelf niet buiten schot. Als je gaat bidden, dan neem je jezelf daarin mee. Dan gaat er ook iets met jou gebeuren. Je kunt namelijk niet bidden en daarna stil blijven zitten. Je kunt niet bidden en vervolgens niet geraakt worden. Bidden opent je je ogen. Het gaat je laten zien hoe het er met je stad en met de mensen aan toe is. Bidden zet je in beweging. Het zou dus zomaar kunnen dat God jou gaat inzetten voor de welvaart van de stad. Het zou zomaar kunnen dat je zelf wordt gebruikt om naar de mensen in je stad om te zien.

Aan de slag!
Ik daag je uit om een moment te nemen om te bidden voor de plek waar je woont. Bid voor je stad of dorp, en voor haar inwoners. Bid of God je ogen wil openen om met Zijn ogen naar je stad te kijken. Bid waar God jou kan gebruiken en zet je in voor de vrede van jouw stad!

Luistertip: het lied ‘Voorzichtig’ van Roald & band gaat over het bidden voor je buurt en je land. Luister het eens en misschien kun je het als gebed gebruiken!