Lachend de wereld door

Als ik om me heen kijk, zijn er zoveel mensen die altijd maar lachen. Altijd vrolijk zijn en nooit ergens last van hebben. Op die momenten durf ik bijna niet naar mezelf te kijken. Puur omdat er van binnen soms stormen tekeer gaan. Dan wil ik zijn zoals zij. Kunnen lachen en genieten van dat wat er om mij heen is. Maar als ik verder kijk dan het oppervlak, schuilt er niet alleen in mij een storm, maar heeft iedereen wel eens een storm van binnen. En dat mogen we delen met elkaar. Samen in de strijd om de stormen te overwinnen.

´Het gras lijkt veel groener aan de overkant´. Vroeger snapte ik deze zin nooit, tot ik een tijdje terug eens dieper daarover na ging denken. In veel gevallen denk ik vaak dat een ander het allemaal beter heeft. Een betere studie, mooier huis en lievere vrienden. Maar is dat wel zo? Het gras lijkt wel groener aan de overkant, maar als je net wat verder kijkt en diegene beter leert kennen, blijkt er vaak van alles van binnen te schuilen. Dan is dat wat er te zien is aan de oppervlakte heel mooi, maar diep van binnen gaat het lang niet allemaal goed. Toen ik dat besefte, leek het gras opeens helemaal niet veel groener aan de overkant.

Dat wat er van binnen schuilt, noem ik wel eens een storm. Er gebeurt zoveel dat je soms helemaal niet weet hoe je iets moet oplossen. Dan wil je dat wat er aan het oppervlak te zien is, mooier laten lijken. Dit als een soort masker zodat niemand ziet hoe het werkelijk van binnen met je gaat. In de Bijbel roept Jezus ons op om met elkaar te delen. Om met elkaar die strijd van binnen aan te gaan. Je hoeft het niet alleen te doen. Laten we eens kijken naar 1 Korintiërs 10:13. Hierin staat:

U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zal zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: Hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan. 

Heel eerlijk, vond ik het in het begin een botte tekst. Geen beproevingen die je als mens niet kan dragen. Maar waarom voelt het of ik er keer op keer meer lasten bij krijg? Het voelt alsof ik dit niet meer alleen kan dragen. En ik blijf maar leuk doen naar de wereld om mij heen. Tot ik deze tekst beter begon te begrijpen. God geeft je die lasten wel, maar wil daarmee gelijk ook een oproep doen om met elkaar te delen. Je hoeft niet in stilte te willen lijden. Je hoeft het niet alleen te doen. Durf maar om hulp te vragen aan je medemens. Je mag delen met vrienden, je masker afzetten. Wanneer je de lasten, de storm van binnen, met elkaar deelt, dan zal je zien dat het draagbaar wordt.

Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft. (Filipenzen 4:13)

Deze tekst sluit daar helemaal bij aan. Je hoeft de lasten niet alleen te dragen. Naast dat jij je stormen van binnen mag delen met je vrienden, mag je ook je lasten teruggeven aan God. Deel maar met Hem. Vraag Hem wat jij nodig hebt om de stormen aan te kunnen. Hij zal je hier net als je medemens doorheen helpen. Leg je last maar op Zijn schouders.

Het is niet altijd even makkelijk om je diepste stormen te delen, maar onthoudt dat het gras altijd groener LIJKT aan de overkant. In werkelijkheid woedt er bij iedereen van binnen weleens een storm. En bij iedereen is dat wel anders, maar weet dat wanneer je met elkaar de storm deelt, het veel dragelijker zal zijn. Dan lijkt het gras alleen nog maar groener en weet jij beter.

Aan de slag!
Het is niet altijd even makkelijk om je stormen te delen met je omgeving, maar zou jij je masker af durven zetten? Zou jij je vrienden eerlijk durven te vertellen waar jij al langere tijd mee rondloopt? En hoe zou jij hen om hulp kunnen vragen hierbij? Bid hiervoor, dat je de juiste woorden mag ontvangen zodat je deze strijd niet alleen aan hoeft te gaan.

De gastblog van vandaag is geschreven door Bernice. Bernice is een creatieve vrouw die dit graag uit in het maken van tekeningen en gedichtjes onder het genot van een goed kop koffie. Zij lacht van warme zonnestralen, skeeleren in de natuur en haar rondspringende konijn Wolf die stiekem het liefst ligt te slapen. Bernice verwondert zich in de mooie dingen die God kan doen en probeert Hem te zien in de allerkleinste dingen.