It is well… als de vaste grond onder je voeten vandaan stort!

Vandaag wil ik jullie een verhaal vertellen, het verhaal van Horatio Spafford. Deze succesvolle Amerikaanse advocaat leefde in de 19e eeuw in Chicago, samen met zijn vrouw en vijf kinderen. Horatio was een man die het goed voor elkaar had in het leven, hij was een gerespecteerd, vooraanstaand advocaat en partner in een goedlopend bedrijf. De toekomst leek hem en zijn gezin toe te lachen! Maar het bleef niet allemaal zo positief, een hoop tegenslag volgde in de jaren erna. Maar wat kunnen we nou eigenlijk leren van een man, die meer dan 100 jaar geleden leefde?

Een groot verdriet overviel Anna en Horatio toen hun oudste zoontje overleed door ziekte. Niet lang daarna raakte Horatio vrijwel al zijn investeringen kwijt doordat de bedrijven verloren gingen in de grote brand van Chicago, waarbij een groot deel van Chicago in vlammen opging. Maar dit was niet het einde van alle tegenslag. Een paar jaar later verliezen Anna en Horatio alle vier hun dochters, als het schip waarmee Anna en de meisjes voor een vakantie naar Engeland reizen, een aanvaring krijgt en zinkt. Alleen Anna overleeft de schipbreuk, de vier dochters verdrinken. Horatio komt zo snel mogelijk zijn vrouw achterna. Onderweg, als hij langs de plek van de schipbreuk vaart, schrijft hij het volgende lied:

“When peace like a river, attendeth my way,

When sorrows like sea billows roll;

Whatever my lot, Thou hast taught me to say,

It is well, it is well, with my soul.

Horatio beschrijft hier wat er is gebeurd in zijn leven, dat hij door zorgen overspoeld wordt. Maar wat zijn lot ook is, hij weet dat God hem geleerd heeft om te zeggen: het is goed met mijn ziel.

Though Satan should buffet, though trials should come,

Let this blest assurance control,

That Christ has regarded my helpless estate,

And hath shed His own blood for my soul.

 

My sin, oh, the bliss of this glorious thought!

My sin, not in part but the whole,

Is nailed to the cross, and I bear it no more,

Praise the Lord, praise the Lord, O my soul!

Hij gaat verder ‘ook als Satan op mij in blijft slaan, ook als er nog meer beproevingen komen. Laat dan toch de zekerheid heersen, de zekerheid dat Christus mijn hopeloze situatie gezien heeft, en dat Hij zijn bloed heeft gegeven om mij te redden. Al mijn zonde is aan het kruis geslagen, en ik hoef het niet met me mee te dragen. Prijs de Heer!’

And Lord, haste the day when my faith shall be sight,

The clouds be rolled back as a scroll;

The trump shall resound, and the Lord shall descend,

Even so, it is well with my soul.

Horatio sluit af met een blik in de toekomst, wanneer Jezus terugkomt op aarde. Ook dan: ‘it is well with my soul’.

Deze man, geteisterd door heel wat verdriet en tegenslagen, richtte zijn ogen op God. Hij verdronk niet in zijn verdriet, maar vertrouwde op God en bleef God prijzen. Hij wist dat, ondanks alles, zijn leven in Gods handen was. Dat God hem vasthad, niet losliet en hem beloofde: ‘Ook al stort heel je leven in elkaar, Ik zorg voor je.’

Horatio wist op Wie hij kon vertrouwen, en kon daarom zeggen: ‘It is well with my soul!’

Aan de slag!

Het lied dat Horatio schreef werd bekend over de hele wereld, ook in kerken wordt het nog steeds regelmatig gezongen. Ken je het?

Luister hier naar het volledige lied op muziek (of hier, als je meer houdt van wat stevigere muziek) en lees de tekst mee.

Zijn er zinnen in het lied die je moeilijk vindt om mee te zingen?  Misschien omdat je het moeilijk vindt om je ogen op God gericht te houden in een verdrietige of moeilijke situatie, of omdat het voelt alsof God ver weg is op het moment?

Misschien kun je er voor bidden, of vragen of iemand anders samen met je wil bidden?