Interview met een inspirerende vrouw // Maartje Kok

Geen zoetsappige tekst die op ónze keukenschorten of handlettering kunstwerken staan. Maar een tekst die je tot nadenken zet, die je raakt, tot op de bodem van je hart. Maartje Kok (23) ontmoette een paar jaar geleden vervolgde christenen in Nigeria. Ze stond daar aan het bed bij een vrouw die meer dood dan levend leek. Met sprekende ogen vertelt ze: “Ze was aangevallen door moslim extremisten, die haar voor dood hadden achtergelaten. Gelukkig leefde ze nog en kwam ze in het ziekenhuis terecht. Wij mochten daar voor haar bidden.” Toen Maartje later de ziekenhuiskamer uitliep zag ze een vrouw staan. Ze had een keukenschort aan met daarop de tekst: ‘Be faithful even to the point of death.’ Wat vertaald is met ‘wees getrouw tot in de dood.’ (Openbaring 2 vers 10) “En dan vraag ik mij af. Getrouw tot in de dood hè. Hoe zit het eigenlijk met mijn eigen trouw?” Want als ik door lees staat er een belofte achter deze opdracht: en Ik zal u de kroon van het leven geven…

Hoe kunnen wij trouw zijn tot in de dood?

“Je kruis opnemen. Trouw zijn aan Hem in plaats van trouw zijn aan jezelf. En nee, dat is helemaal niet aantrekkelijk. En ja, toch is het essentieel. God vraagt het van je. Wees getrouw tot in de dood. God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. Tot je laatste adem.

Trouw zijn in elk facet van je leven. Dat betekent mijn denken, mijn houding, mijn schoolwerk, trouw zijn in je gemeente, in vriendschappen en ga zo maar door. Hoe ben ik trouw? Hoe kan ik zó trouw zijn vandaag?”

Ze staart voor zich uit en denkt na. Even later gaat ze verder: “Kijk, je kan mooie teksten schrijven en publiceren en misschien goede daden verrichten. Maar zoals Matthijn Buwalda zingt in zijn lied: ‘het zijn de dingen die je doet die niemand ziet.’ En: ‘liever heilig in verborgenheid dan te koop met goede daden. Liever trouw aan wat nooit overgaat, dan snelle roem zonder genade.’

Vertel eens?

“Het is makkelijker gezegd dan gedaan. We leven in een tijd dat je alles met elkaar kunt delen. Nemen we, neem ik, er nog genoegen mee als ik iets doe wat alleen God ziet? ‘Heilig in verborgenheid, trouw aan wat nooit overgaat.’

Ik vind dat een belangrijke vraag, voor mezelf en misschien ook voor andere vrouwen. Het raakt me als God zegt dat Hij het hart aanziet. Hij ziet het hart achter al het zichtbare, zelfs achter ons Instagram account. Is ons hart trouw, rein, oprecht, vol liefde voor Jezus? Het is mijn diepe verlangen, dat ik in alles wat ik doe oprecht ben, dankzij de liefde van Jezus. ‘Want als mijn dingen vergaan, wat zal dan eigenlijk bestaan als ik het niet met een hart vol van Jezus heb gedaan?’ De vervolgde kerk uit onder andere Nigeria leerde mij dat trouw zijn wat kost. Mag het mij uit eenvoudige liefde voor Jezus wat kosten? Ook als niemand het ziet?”

Er valt opnieuw een stilte. Beide denken we na. Maar kunnen wij dit wel aan? Kunnen wij wel zó trouw zijn vandaag? “We hoeven het niet alleen te doen. Heb maar een stil vertrouwen dat Hij zal leiden, dat de Heilige Geest in je is en Hij in je zwakheid Zijn opstandingskracht volbrengt. Dan is het goed. En indien we ontrouw zijn, God blijft getrouw. Zo goed is God. Leven uit genade alleen.”

“Laat het woord van Christus rijk in je wonen. Het leert je trouw te zijn en te zien op Jezus alleen. En dan is het Soli deo Gloria. Met vallen en opstaan, dat wel. Maar dat je gelooft en dat je belijdt: met al mijn tranen, pijn, ontrouw en zonden ben ik geborgen in Zijn trouw.”

Is dat ook wat jij wilt meegeven?

“Ja. Wees in het woord van God. Ik merk dat ik mijzelf kan laten verdrinken in allerlei goede visies, blogs, boeken en meningen van anderen. En ja, dat is allemaal super christelijk en ook erg helpend. Maar soms kan ik daardoor het geloof juist helemaal kwijt raken. Plotseling dacht ik: Wie is Jezus nu eigenlijk echt voor me? Wat als al die visies en andere dingen van mensen wegvallen?

Als alleen Jezus en ik overblijven?

Wie zeg ik dan wie Hij is?

Ik moet Hem ontmoeten in Zijn eigen woorden. Hij spreekt Zijn waarheid tot mij. Bij Hem zijn de woorden van hoop, genade en opscherping. En ja, dat laatste doet soms zijn, maar echte liefde doet soms pijn.

Uiteindelijk gaat het erom dat de de liefde van God je aanvuurt om trouw te zijn in het kleine. We hebben een goede strijd te strijden. Ik hou van de berijmende versie van Psalm 89 vers 8. ‘Wij steken het hoofd omhoog en we zullen de eerkroon dragen. Want door U, door U alleen, om ’t eeuwig welbehagen. Want God is ons ten schild in ’t strijdperk van dit leven..’

Lieve vrouw, richt je hoofd letterlijk op en kijk naar boven. We zullen de eerkroon dragen! En besef met diepe vreugde: wees trouw, en je zult de kroon van het leven van Jezus zélf ontvangen.

Extra leuk: vanaf volgende maand schrijft Maartje ook elke maand twee overdenkingen voor Zij Lacht! Volg haar vast op Instagram: @mmaartjekok en @sophia_graphy.