Ikke, ikke, ikke – denk eens wat minder aan jezelf!

Vroeger zei mijn moeder wel eens, als ik mij egoïstisch gedroeg: ‘’Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken’’. Met andere woorden: ‘denk eens niet alleen aan jezelf’. Als ik om me heen kijk, zie ik veel eenzaamheid. Eenzaamheid die ontstaat door individualiteit, door mensen die vooral aan zichzelf denken. Hoe vaak ben jij met jezelf bezig? Misschien heeft dat te maken met wat je van jezelf vindt en wat je belangrijk vindt. Waar hecht jij waarde aan? Hoeveel waarde hecht je aan wat anderen over jou zeggen, bijvoorbeeld?  

Wat is nou écht belangrijk in het leven? Werk, geld, eten? Je kerk, je vrienden, je hobby’s? Als je jezelf in de spiegel bekijkt, word je dan blij of verdrietig van wat je ziet?

Als ik eerlijk ben, heb ik het vaak erg druk met mezelf. Als ik op een feestje ben, houd ik me vaak bezig met de vraag hoe ik overkom op anderen. Zeg ik geen gekke dingen? Zit mijn haar leuk? Ook op mijn werk houdt het me bezig: doe ik alles wel goed? Is mijn baas tevreden? Daarnaast is het belangrijk dat ik presteer op school. Zijn mijn cijfers hoog genoeg? Vind ik straks wel een baan?

Het zijn heus geen onbelangrijke vragen, die ik mezelf stel. Bovendien werkt onze samenleving deze vragen nogal in de hand. Alle reclames die ik zie gaan over jezelf. Ze worden persoonlijk gemaakt. Je moet bepaalde producten hebben, zodat je:

• wittere tanden krijgt (en dan ben je aantrekkelijker);
• respect afdwingt (met een dure auto ben je belangrijk);
• intelligent overkomt (hoe hoger je bent opgeleid, hoe gelukkiger).

Het slaat nergens op, maar vaak trappen we allemaal in de reclames. Ik denk dat je het belangrijk vindt wat mensen van jou denken. Ook vind je vaak van alles van jezelf. Je kan jezelf fantastisch vinden of verschrikkelijk. Meestal ben je óf trots, óf onzeker. En als je onzeker bent, lijkt dat alleen te verdwijnen door trots. Het is toch zo dat tegen onzekere mensen vaak gezegd wordt dat ze mooi zijn, dat ze er mogen zijn, dat ze heel veel dingen goed kunnen? Gaat door deze dingen het onzekere gevoel weg? Misschien wel, misschien word je hierdoor trots op bepaalde eigenschappen. Maar trots geeft ook geen voldoening en rust, want onze samenleving blijft ons vertellen dat het nooit genoeg is. We zijn nooit leuk genoeg, nooit knap genoeg, nooit slim genoeg: het moet altijd beter.

Trots heeft te maken met het vergelijken van jezelf met anderen. Je bent niet trots op iets als je het goed kan, maar je bent trots als je het beter kan dan anderen. Als er geen vergelijkingsmateriaal zou zijn, als we bijvoorbeeld allemaal even slim, knap en mooi zouden zijn, dan zouden we niet meer trots zijn.

Of je nu trots of onzeker bent, je denkt in beide gevallen vooral aan jezelf. Juist dat zorgt voor onrust. Hoe heerlijk zou het zijn als we ons niet meer druk maken om onszelf, over hoe belangrijk we zijn of overkomen of over hoe we eruit zien? Hoe heerlijk zou het zijn als genoeg is?

Paulus schrijft in 1 Korintiërs 4:3-7 het volgende:

Nu is het zo, dat het mij helemaal niet uitmaakt hoe jullie of andere mensen mij beoordelen. Het maakt mij zelfs niet uit hoe ík mijzelf beoordeel. Ik ben mij zelf niet bewust dat ik iets verkeerd doe. Maar dat betekent niet, dat ik inderdaad niets fout doe. Alleen weet ik het niet. Alleen de Heer kan mij beoordelen. Jullie hoeven dus je mening niet te geven over mij. Laat dat maar aan de Heer over. Hij zal oordelen op de dag dat Hij terugkomt. Dan zal Hij ook de dingen die niet te zien zijn, zichtbaar maken. Hij zal bekend maken wat er diep in de harten van de mensen verborgen is. En dan zal iedereen van God krijgen wat hij verdient.

Broeders en zusters, ik vertel jullie dit over mij en Apollos, omdat ik graag wil dat jullie ons als voorbeeld zullen nemen. Doe wat wij jullie geschreven hebben en wees bescheiden. Want als jullie opscheppen tegen de één, doen jullie de ander tekort! Want waarom zou de één beter zijn dan de ander? Eigenlijk heeft toch niemand iets van zichzelf? We hebben toch alles van God gekregen? Omdat jullie alles hebben gekregen, is er dus niets om over op te scheppen.

Het geheim van ‘genoeg’ zijn, zit hem niet in het meer of minder denken ván jezelf.

Het zit hem in minder denken áán jezelf.

Als je minder aan jezelf denkt, dan doet het er niet meer toe wat jij van jezelf vindt of wat anderen van jou vinden. Als je jezelf vergeet, dan is het niet meer belangrijk welke rangen en standen er zijn. Omdat we alles van God hebben gekregen, hoeven we niet trots of onzeker meer te zijn, maar mogen we dankbaar zijn.

We hoeven niet over onszelf te oordelen. We hoeven ons niet iets aan te trekken van de oordelen van de mensen om ons heen. Het zal namelijk nooit genoeg zijn. We kunnen nooit ons eigen ego opvullen, hoeveel wij of anderen er ook instoppen.

We hoeven ons alleen iets aantrekken van de oordelen van onze hemelse Vader. En zodra wij Jezus hebben aanvaard, worden wij niet meer veroordeeld. Wat een rust geeft dat!

Aan de slag!

Wees je deze week er eens bewust van hoe vaak je aan jezelf denkt. Turf het desnoods op een blaadje of in een notitieboekje. Is het nodig dat je minder aan jezelf gaat denken? Zo ja, hoe ga jij daarvoor zorgen?

Naar ‘Bevrijd van jezelf’ van Tim Keller

Download de dagtekst en deel ‘m op Instagram, Pinterest of Facebook!

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren