Iets opgeven tijdens de veertigdagentijd: hoe zinvol is dat?

01

mrt

Mandy

De veertigdagentijd is twee weken onderweg. Geef je iets op tijdens deze periode? Drink je bijvoorbeeld alleen maar water of heb je je Instagram-account verwijderd? Ga je ervoor om écht elke dag stille tijd te houden of wil je juist geen tv meer kijken? Heel eerlijk: ik had me dit jaar voorgenomen niks op te geven. Eigenlijk al een aantal jaar niet. Waarom niet? Omdat ik het niet zag als de kans om dichter naar God te groeien die het eigenlijk is!

Totdat ik een aflevering van één van mijn favoriete podcasts luisterde: That Sounds Fun. In de betreffende aflevering had schrijfster Annie F. Downs het met haar gasten van She & He Reads Truth over de veertigdagentijd en het leesplan dat binnenkort zou starten. In het kader van iets opgeven (of juist toevoegen!) noemde één van Annie’s gasten dat wij tegenwoordig niet gewend meer zijn aan iets moeten missen. Alles wat we willen halen we direct in de supermarkt of bestellen we online, we hoeven nooit ‘nee’ te horen. Daarom is juist de veertigdagentijd, waarin het draait om wat Jezus zichzelf heeft ontzegd om voor ons genade te verkrijgen (zijn hemelse thuis) een mooie periode om de situatie eens te veranderen. Hoe kun je je beter verplaatsen in wat Jezus heeft doorstaan dan door zelf iets op te geven?

De veertigdagentijd draait om het realiseren dat je het niet zélf kunt

Oké, dat was een goed punt, realiseerde ik me tijdens het luisteren. Maar het verhaal kreeg een vervolg. Als je iets opgeeft gaat het er eigenlijk niet om of je dat echt veertig dagen kunt volhouden. Het gaat namelijk niet om doelen behalen, iets voor God verdienen of het op eigen kracht doen. Het gaat er juist om dat je je realiseert dat je het zelf níet kunt! Dat je faalt en dat je Jezus’ hulp, degene die het wél zelf kon, heel hard nodig hebt. Aha! Dat klonk eigenlijk heel logisch.

Vol van de Heilige Geest ging Jezus weg van de Jordaan. De Heilige Geest bracht Hem naar de woestijn. Daar werd Hij 40 dagen lang door de duivel uitgedaagd. Al die tijd at Hij niets. Toen er 40 dagen voorbij waren, had Hij honger.
Lukas 4:1-2, Basisbijbel

Ik heb dit zo vaak gelezen zonder er bij stil te staan hoe machtig dit is, ik ga vaak gelijk door naar de rest van het verhaal. Maar dit is meer dan de moeite waard om bij stil te staan. Jezus at veertig dagen niks en had toen enorme honger. Dat kan ik me héél goed voorstellen, gezien het feit dat ik al trek heb als ik een middag niet eet. Hoe voel jij je als je trek hebt? Moe, kortaf, chagrijnig en niet in staat om je van je beste kant te laten zien? Right there with you! Als de duivel op zo’n moment bij me aanklopt ben ik een veel te gemakkelijke prooi.

Jezus biedt weerstand waar wij dat niet kunnen

Daarom, en dit is wat deze verzen zo krachtig maakt, is het zo bijzonder dat Jezus in staat is zich tegen de duivel te verweren. De duivel probeert Jezus er drie keer toe te verlijden om voor zichzelf te kiezen. En drie keer mislukt het. In de verzen die hierna komen weet Jezus hem op zijn plaats te zetten, en hem Bijbelse tegenargumenten te serveren. Ik snap de duivel wel: als je iemand wilt verlijden tot zonde is een verzwakt, hongerig moment ideaal! Maar niet voor Jezus. Jezus biedt weerstand en zet de duivel op z’n plek.

Dat is nog eens een krachtige manier van de veertigdagentijd beleven! Als je jezelf iets ontzegd en je ervaart een zwak moment – en dat zúl je beleven – mag je teruggaan naar deze Bijbeltekst en weten: Jezus, mijn Redder, wist verleidingen te doorstaan en Hij is mijn kracht. In die kracht mag je gaan staan! Wat een verrijking voor deze periode.

Toch iets opgeven? Het is nog niet te laat!

Goed, intussen was ik méér dan overtuigd om toch iets op te geven. Thuis eten wij geen vlees gedurende de veertigdagentijd. Niet echt iets wat enorm tussen mij en God instaat, maar wel iets waardoor we bewuster worden wat consumeren betreft. Ik ben benieuwd hoe het ons vergaat op het moment dat jij deze overdenking leest. Vraag het gerust!

Aan de slag!

En jij? Heb je iets opgegeven? Deel het in de reacties, ik ben onwijs benieuwd! En ook als je nu denkt: ik wil toch iets opgeven… Het is niet te laat! Ook in minder dan veertig dagen kun je je eigen zwakte en Jezus’ grote kracht ervaren! Begin gewoon. Neem iets waarvan je het gevoel hebt dat het tussen jou en God instaat. Of iets waar je juist meer tijd in wil steken, omdat het je helpt dichter bij Hem te zijn (zoals bijv. elke dag een bepaalde tijd voor Hem inplannen). Ik wens je een gezegende (voortzetting van de) veertigdagentijd!

Bron: That Sounds Fun with Annie F. Downs

 

Deel deze overdenking

  1. Andrea schreef:

    Mooi! Dit had ik echt even nodig. Ik was zonder Netflix begonnen, maar deze week toch weer gaan kijken. Nu weet ik dat ik altijd weer opnieuw mag beginnen door naar Jezus te gaan.

  2. Bep schreef:

    Wat een bemoedigend stukje Mandy.
    Ik skip 40 dagen snoep, koek en wijn.
    Maar gister kookte ik voor de eetgroep in de kerk en er stonden wat zoutjes op de bar en voor ik het zelf besefte, had ik er al een paar gesnaaid. Voelde me daarna heel schuldig. Idd dan ontdek je dat je het uit jezelf niet kan. Fijn dat we ook daarmee naar Jrezus kunnen gaan.

    • Mandy schreef:

      Wauw, dat is ook een uitdaging, Bep! Het gaat ook zo ongemerkt hè, voor je het weet heb je iets gesnoept. Ik hoop dat je een fijne (en snoep/wijnloze 🙂 veertigdagentijd hebt!

  3. Rianne schreef:

    Toevallig kwam ik gisteren een challenge tegen waarbij het de bedoeling is om elke dag een bijbeltekst te handletteren. De teksten zijn gericht op Pasen! Ik had gisteren al besloten om hieraan mee te doen, maar nu extra gemotiveerd!
    Dank je!!

  4. Leonie schreef:

    Haha ik heb net gisteren mijn Instagram account verwijderd! En dan vandaag dit stukje 🙂
    In deze tijd wil ik graag me bewust worden van de verleidingen die steeds op je afkomen. En ook op Instagram word ik steeds weer geprikkeld door de mooiste en perfecte plaatjes en kan er zo hebberig van worden!
    Herkenbaar?

    • Mandy schreef:

      Haha, wat toevallig, Leonie! Of nouja, ‘toevallig’ 😉 Instagram is voor mij ook een lastige, ik snap je insteek helemaal. Ik kan er ook erg onrustig van worden, als ik veel tijd op social media besteedt. En inderdaad, hebberigheid en vergelijken met anderen… Ik denk dat het je echt enorm goed gaat doen, heb een hele fijne veertigdagentijd!!

  5. Linda schreef:

    Mooi geschreven. Ik heb mezelf 40 dagen sociale media ontzegd. Sinds een aantal dagen kijk ik stiekem weer op fb en insta al is het veel minder dan voorheen. Ik wilde het mezelf ontzeggen omdat het iets is wat ik niet nodig heb in mijn leven en dichterbij God wil zijn. Sociale media geeft mij te veel prikkels. Door te minderen mag ik meer rust ervaren door Hem.

    • Mandy schreef:

      Mooi, Linda! Ik herken wat je zegt: social media geeft onwijs veel prikkels! En ik merk dat m’n hoofd leger is als er ik minder mee bezig ben. Wat een mooie manier om te vasten! Ik hoop dat je een hele fijne veertigdagentijd hebt!

  6. Tiny schreef:

    Zelf vind ik het elk jaar juist een leuke uitdaging om iets 40 dagen te laten. Ook omdat ik dan besef hoe lang die beproeving van Jezus 40 dagen zijn geweest…
    En om de tijd die je over houdt met Hem bezig te zijn, en je bewuster voor te bereiden op Pasen!
    Zelf even geen instagram. En telefoon tijd verminderen.
    Met onze vier zoons bedacht dat we met elkaar 40 dagen geen toetje eten, de zondagen tellen niet mee 😉 dan ijs met slagroom 😉 #feestdag!!

    In Christ alone, bedankt voor je blog ik geniet ervan..

    • Mandy schreef:

      Mooi gezegd, Tiny: dat je beseft hoelang de beproeving van Jezus was!
      Haha, wat onwijs leuk, het geen toetjes eten en op zondag wel 😉 Mooi dat jullie er als gezin ook zo bewust mee bezig zijn! Geniet van deze periode en ook van de zondagen natuurlijk 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap