Heb jij net zulk vertrouwen in Jahweh Jireh als Abraham?

Samen lopen ze de berg op, het is warm. Hij kijkt even opzij naar zijn zoon, met het offerhout op zijn schouders loopt hij vol vertrouwen naast hem. Ze zijn op weg naar het altaar om een offer te brengen aan de Heer. Gemengde gevoelens komen bij hem naar boven. Gevoelens van trots en dankbaarheid dat hij na al die jaren wachten zo naast zijn eigen zoon kan lopen. Naast deze gevoelens is er een stroom van andere gevoelens: onzekerheid en verwarring, maar ook een sterk gevoel van vertrouwen. Waarom stuurt de Heer hem naar de offerplaats om zijn eigen zoon te offeren? Ze lopen verder naar boven. Dan vraagt zijn zoon aan hem, ‘Vader, we hebben het vuur en het hout voor het offer, maar waar is het lam?’ Vol vertrouwen antwoordt hij; ‘God zal zichzelf van een offerlam voorzien, mijn jongen.’

Dit verhaal van Abraham en Izaäk begint met de volgende verzen:

Op een keer wilde God Abrahams vertrouwen in Hem testen. Hij zei tegen hem: “Abraham!” Abraham zei: “Ja, Heer.” God zei: “Izaäk is je enige zoon en je houdt heel veel van hem. Ga nu met hem naar het gebied Moria en offer hem daar aan Mij op één van de bergen. Het moet een brand-offer worden. Ik zal je later zeggen op welke berg.”
(Genesis 22:1-2, BasisBijbel)

Dit verhaal van Abraham en Izaäk begint verschrikkelijk. God wilde weten hoe groot het vertrouwen van Abraham was en daarom stelde hij Abraham op de proef.

Dit kan je je bijna niet voorstellen! God vraagt aan Abraham om zijn kind, het kind door God beloofd en door God aan hem gegeven, om dat kind aan God te offeren.

Maar Abraham gaat het doen.

Abraham stond ‘s morgens vroeg op, zadelde zijn ezel en ging met twee knechten en zijn zoon Izaäk op weg. Ook nam hij hout mee voor het brand-offer. Zo ging hij op weg naar de plaats die God had genoemd. Op de derde dag zag hij die plaats in de verte. Toen zei Abraham tegen zijn knechten: “Jullie blijven hier met de ezel. De jongen en ik gaan daar heen. Als we klaar zijn met aanbidden, komen we weer bij jullie terug.” Abraham legde het hout voor het brand-offer op Izaäks schouders. Ook nam hij vuur en een mes mee. Zo gingen ze samen verder. Toen zei Izaäk tegen zijn vader Abraham: “Vader?” En hij zei: “Ja, mijn zoon?” Izaäk zei: “Hier zijn het vuur en het hout. Maar waar is het lam voor het offer?” Abraham antwoordde: “God zal Zelf zorgen voor een lam voor het offer, mijn zoon.” Zo gingen ze samen verder.
(Genesis 22:3-8, BasisBijbel)

Het antwoord wat Abraham hier geeft is heel bijzonder. Het straalt zoveel vertrouwen in God uit. Abraham gebruikt hier een bijzondere naam voor God. Hij noemt God hier Jahweh Jireh: De God die voorziet. Ik heb mij altijd afgevraagd hoe het komt dat Abraham zo vol vertrouwen Izaäk dit antwoord kon geven, tot ik op een dag het antwoord vond:

Doordat Abraham God geloofde, heeft hij gehoorzaam zijn zoon Izaäk op het altaar gelegd om hem te offeren. God wilde hem zo op de proef stellen. Want Hij had Abraham beloofd dat Izaäk het begin van een grote familie zou zijn. En toch durfde Abraham gehoorzaam zijn enige zoon te offeren. Hij had bedacht dat God Izaäk zelfs weer levend zou kunnen maken.  Zo heeft hij hem ook als het ware uit de dood terug gekregen.
(Hebreeën 11:17-19, BasisBijbel)

Abraham herinnerde zich de woorden van God. Een aantal keer heeft God hem de belofte gedaan dat er uit hem een groot volk zal ontstaan. Abraham had vertrouwen in God. Hij had bedacht dat God óf zou zorgen voor een vervangend offerlam óf Izaäk weer uit de dood zou opwekken.

Wauw wat een rotsvast vertrouwen is dat! Vol van dit vertrouwen gaat Abraham verder met de opdracht die hij van God heeft gekregen.

Ze kwamen op de plaats die God hem had genoemd en Abraham bouwde daar het altaar. Hij legde het hout er op, bond zijn zoon Izaäk vast en legde hem op het hout op het altaar. Toen nam Abraham het mes om zijn zoon te slachten. Maar de Engel van de Heer riep tegen hem vanuit de hemel: “Abraham! Abraham!” En hij zei: “Ja, Heer.” En Hij zei: “Raak de jongen niet aan! Doe hem niets! Nu weet Ik, dat je werkelijk diep ontzag voor Mij hebt. Je hebt zelfs je enige zoon aan Mij willen geven!”

Abraham keek op en draaide zich om. Toen zag hij een mannetjes-schaap achter zich. Het zat met zijn horens vast in de struiken. Abraham liep erheen, haalde het schaap en offerde het als brand-offer in de plaats van zijn zoon. En hij noemde die plaats: ‘De Heer zal geven wat nodig is.’ Daarom wordt ook vandaag nog gezegd: ‘Op de berg van de Heer zal de Heer geven wat nodig is.’
(Genesis 22:9-14, BasisBijbel)

Hoe verschrikkelijk het verhaal begon, zo mooi eindigt het. Op het laatste moment grijpt de engel van de Heer in! Stop Abraham, ik zie dat je werkelijk diep ontzag voor mij hebt! Abraham heeft laten zien wat God graag wilde zien: 100% vertrouwen in Hem.

Ik kan mij voorstellen dat Abraham, ondanks dat hij op God vertrouwde, echt opgelucht zal zijn geweest! Hij heeft de plaats een nieuwe naam gegeven Jahweh Jireh: de God die voorziet.

Aan de slag

Wat een groot voorbeeld is het vertrouwen van Abraham in Jahweh Jireh voor ons!

We weten dat we in ons leven beproefd zullen worden.
– Wat is voor jou een grote beproeving geweest?
– Op welke manier heeft God in jouw behoefte voorzien?

Misschien zit je nu wel in een tijd van beproeving, weet dan dat je er niet alleen voor staat!

Dat we dat nu begrijpen is als een kostbare schat. Maar die schat zit in een breekbare kruik (= ons lichaam). De kracht die in ons is en die groter is dan elke andere kracht, is niet onze eigen kracht. Het is Gods kracht in ons. We zijn wel in moeilijkheden, maar door zijn kracht zitten we nooit helemaal klem. We hebben wel raad nodig, maar door zijn kracht zijn we nooit wanhopig. We worden wel vervolgd, maar door zijn kracht laat God ons nooit in de steek. We worden wel vertrapt, maar door zijn kracht staan we telkens weer op. Elke dag dragen we de dood van de Heer Jezus in ons lichaam mee. Alleen zó kan het leven van Jezus in ons lichaam zichtbaar worden.
(2 Korinthe 4:7-10, BasisBijbel)