God alleen is genoeg – cliché of een diepgewortelde waarheid?

‘Solo Dios basta. God alleen is genoeg.’ Deze woorden las ik afgelopen zomer in een kerk in het historische stadje Granada (Spanje). Het is de slotzin van dit gedicht van Theresia van Avila: Laat niets je verontrusten, laat niets je beangstigen; Alles gaat voorbij; God verandert nooit, Geduld bereikt alles. Wie God heeft ontbreekt niets. God alleen is genoeg. Deze laatste uitspraak zet aan tot nadenken en werpt gelijk vragen op: Is God alleen wel genoeg voor mij? Op dit moment, in mijn levenssituatie? Is God genoeg in geluk, in vrede, in de mooie momenten van het leven? En hoe zit het in momenten van verdriet, ziekte, verlies, eenzaamheid, teleurstelling. Als tegenslagen het leven lijken te beheersen? God alleen is genoeg!?  Misschien moet ik daarvoor eerst de vraag beantwoorden “Wie is God eigenlijk?” Of beter: “Wie is God voor Mij?”

Ik weet nog precies het moment dat ik voor deze stenen tafel stond in die grote, pronkvolle kerk. Ik snapte niks van dit Spaanse gedicht, maar ik werd helemaal verliefd op de laatste woorden: Solo Dios basta.
Basta – dit woord herinnert mij aan gezellige middagen in de stad met mijn schoolvriendinnetjes. Meestal brachten we deze tijd smullend en lachend door in de ijssalon op de markt. Tenslotte kreeg je hier het allerbeste, échte Italiaanse schepijs in de hele regio. Serieus!
De medewerkers hadden het eigenlijk altijd druk en dit leverde ook wel eens de nodige spanning op. Tja, hoe vaak het woord ‘basta’ hier dan niet klonk. Het klinkt nog steeds in mijn oren: Basta. Het is genoeg. Punt! Heel duidelijk. Het duldt geen tegenspraak.
Het bleek dus ook een Spaans woord te zijn. Gedreven door mijn koud-zoete, Italiaanse herinnering (Hmmm, wat waren de ijsjes altijd een smaaksensatie!) ging ik op zoek naar de betekenis van het woord ‘basta’ uit mijn herinnering in samenhang met de andere woorden op die stenen tafel:

God alleen is genoeg

Sinds die tijd houdt deze zin mij bezig. Heel vaak. Uiteindelijk kom ik elke keer weer tot de conclusie, dat mijn verlangen is om elk moment van mijn leven uit het diepste van mijn hart te kunnen zeggen: God alleen is genoeg.
Maar kan ik dit verlangen daadwerkelijk omzetten?
Soms wel. Soms niet.

Door bewuste veranderingen binnen ons christelijk leven – (voorlopig) afstand van kerksystemen – zijn mijn man en ik weer meer vragen gaan stellen.
Vragen waarvan we dachten er een antwoord op gevonden te hebben (niet dus!) en vragen die onszelf en/of mensen in onze omgeving bezig houden. Vragen over het geloof, over religie. Vragen over genezing, wonderen, ziekte, dood, zegeningen, overvloed, armoede, … Vragen over God en de wereld.

Maar hé, het leuke aan vragen is dat het op zoek gaat naar antwoorden!
En weet je wat wij ontdekt hebben? Nee, zeker nog lang niet alle antwoorden. Wel dit:

Het is zó waardevol om zelf op zoektocht te gaan naar antwoorden,
samen met Papa, Jezus en de Heilige Geest!

Een goede preek of mooie kerkdienst, huiskringen, vrouwenavonden – dit is absoluut goed, opbouwend en verrijkend. En toch is het zo ontzettend belangrijk om zelf op zoek te gaan naar de Waarheid. De Waarheid van God voor Jou!

God wil en zal je geven wat goed is voor jou.
Soms duidelijke antwoorden, maar vaak ook ‘gewoon’ vertrouwen, geloof, hoop en het fijnste wat er is: vrede. Rust. Omdat je diep van binnen het besef voelt opborrelen: Hij alleen is genoeg.

Maak je nergens zorgen over, maar vertel in gebed aan God wat je nodig hebt. Dank Hem ook voor alles. Dan zal de vrede van God, die wij met geen mogelijkheid kunnen begrijpen, jullie hart en jullie gedachten beschermen in Jezus Christus.
(Filippenzen 4:6-7)

 Vraag Mij en Ik zal u enkele wonderlijke geheimen vertellen.
(Jeremia 33:3 HTB)

En in Jeremia 29:12 staat:

Dan zullen jullie Mij aanbidden. Jullie zullen naar Mij toe komen en tot Mij bidden. En ik zal naar jullie luisteren. Jullie zullen Mij zoeken en Mij ook vinden, als jullie met je hele hart naar Mij verlangen.

Tijdens een zondagochtend voor de tv op zoek naar wat geloofsinspiratie kwam er een tijdens een interview een zekere Jaap Marinus voorbij (uitzending Het Vermoeden/EO). Zijn laatste stelling was weer zo’n blijvertje:

God is

Waar Jaap zijn zin eindigt (Basta!) proberen wij christenen toch graag en vaak antwoorden te geven:

God is liefde / rechtvaardig / trouw / heilig / almachtig / …
En dat is niet vreemd ook, tenslotte staat de bijbel er vol van. Schatten!

Maar toch: God is.
De eenvoud en de diepgang van het fenomeen God is fascineert mij.
Kijk maar:

Toen zei God tegen Mozes: “Mijn naam is IK BEN.” (Exodus 3 : 3)

Ik ben. De Naam van Papa.
Hij is. Hij was er in je verleden. Hij is er in je nu. Hij is er in je toekomst.
Hij is er altijd.
God is!

Aan de slag!
Stel deze twee vragen aan jezelf en aan God:

1) Wie is God voor Mij?
2) Is God alleen wel genoeg voor mij?

Lieve Papa,
Ik kies vandaag bewust om te leven in het besef:
God is.
U bent, Papa!
U alleen bent genoeg.
Wat er vandaag ook mag komen of wat ik ook beleeft heb –
Goed of minder fijn.
U was er, U bent er en U zult er zijn!
Gekleed in kracht en waardigheid
Lach ik de komende dag toe:
Solos Dios
Basta!
Amen.