De God van het onwaarschijnlijke – wat we kunnen leren van Zacharias en Elisabeth

Elisabeth en Zacharias, twee hele gewone mensen die in de tijd dat Herodes koning was, in Israël woonden. Zacharias was priester in de tempel, zijn vrouw Elisabeth en hij waren vrome en gelovige mensen, ze hielden zich strikt aan de wetten die God gegeven had. Maar er was een groot verdriet in hun leven, ze konden geen kinderen krijgen. En ze waren inmiddels al op leeftijd, dus de kans op een gezin met kinderen was voor hen bekeken…

// Leestip: Lucas 1:5-25 //

Althans, dat dachten ze, maar God had andere plannen voor hen in petto!

Op een dag, toen Zacharias als priester uitgekozen werd om het reukoffer op te dragen in de tempel, verscheen er een engel die vertelde dat zijn gebed was verhoord, Zacharias zou vader worden! Elisabeth zou in verwachting raken van een zoon, die ze Johannes moesten noemen. De engel zegt over Johannes:

Je zal heel erg blij zijn met de geboorte van je zoon. En niet alleen jij, maar ook heel veel andere mensen zullen blij met hem zijn. Want God heeft hem een belangrijke taak gegeven. Hij mag geen wijn of sterke drank drinken. Al vóór zijn geboorte zal hij vol zijn van de Heilige Geest. Dankzij hem zullen veel mensen van het volk Israël weer gaan leven zoals hun Heer God het wil. Hij zal God dienen op dezelfde manier en met dezelfde kracht als de profeet Elia. Door hem zullen de vaders hun hart weer openen voor hun kinderen. En mensen die ongehoorzaam zijn aan God, zullen door hem weer gaan leven zoals God het wil. Zo zal hij van de mensen een volk maken dat bruikbaar is voor God.”
Lukas 1: 14-17

Toen Zacharias aan de woorden van de engel twijfelde, Elisabeth en hij waren tenslotte al op leeftijd, zei de engel dat Zacharias niet meer zou kunnen spreken totdat zijn zoon Johannes geboren zou zijn. En hoe onwaarschijnlijk het ook was, de engel kreeg gelijk. Elisabeth werd zwanger en kreeg een zoon, Johannes. En tot de geboorte van Johannes moest Zacharias het zonder zijn stem doen.

Zijn vrouw Elizabet raakte in verwachting. Ze bleef vijf maanden in huis en liet zich aan niemand zien. Ze zei: “De Heer God heeft dit gedaan om te laten zien dat Hij mij niet is vergeten. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik mij niet meer hoef te schamen omdat ik geen kinderen heb.”
Lukas 1:24-25

En God had een belangrijke taak voor baby Johannes weggelegd. Hij zou als hij later groot was, Johannes de Doper worden genoemd. Door hem zouden de mensen in Israël weer gaan leven zoals God het wilde. En dat verklapt dit Bijbelboek nog niet, maar Johannes zou aan het volk van Israël gaan aankondigen dat zijn neefje Jezus, de Zoon van God is.

Een hele belangrijke taak, toevertrouwd aan iemand die menselijkerwijs niet eens zou kunnen hebben bestaan.

Drie dingen die we kunnen leren van het verhaal van
Zacharias, Elisabeth en Johannes

1. Blijf geloven in wat God kan doen
Het is moeilijk om de hoop te verliezen, als dingen tegenzitten in het leven. Ook Elisabeth en Zacharias zullen best momenten hebben gehad dat ze de hoop op een gezinnetje opgaven. Maar er staat in Lukas 1 dat God het gebed van Zacharias verhoort. Blijkbaar bleven ze dus bidden om een kind, ook al was Elisabeth eigenlijk al te oud om in verwachting te raken. En God verhoort hun gebed en laat zien dat Hij boven de natuur staat, dat Hij ervoor kan zorgen dat een onvruchtbare, oude vrouw toch moeder wordt.

2. God luistert naar onze gebeden
Ik kan me zo voorstellen dat Elisabeth en Zacharias al jarenlang gebeden hadden om kinderen, en dat ze af en toe het gevoel hadden dat hun gebed de hemel niet bereikte. Of dat God er gewoon niet naar wilde luisteren. Toch laat God zien dat Hij geluisterd heeft naar hun gebeden, en ze wil verhoren. Maar op Zijn tijd.
Ik denk dat dit ook voor ons geldt. Soms lijkt God zo ver weg, lijkt het alsof ons gebed ergens tussen hemel en aarde blijft steken, of dat God ons niet belangrijk genoeg vindt om onze gebeden te verhoren. Het verhaal van Zacharias en Elisabeth laat het tegendeel zien. God luistert naar onze gebeden!

3. God is een God van het onwaarschijnlijke
Niet alleen verhoort God het gebed van Zacharias en Elisabeth door hen een zoon te geven, maar kiest Hij ervoor om hun zoon Johannes een bijzondere taak te geven. Hij mag de mensen van Israël helpen om weer te gaan leven zoals God het wil. En daarnaast mag hij de komst van Jezus aankondigen. Wat toch best een bijzondere taak is, in een tijd waarin van geboortekaartjes en Facebook nog geen sprake was! Het lijkt wel alsof God kiest voor een hele onwaarschijnlijke route, om aan te kondigen dat de geboorte van Jezus een hele bijzondere gebeurtenis is. Hij koos ervoor om de komst van Zijn Zoon aan te kondigen met wonderen, zoals door Johannes, die menselijkerwijs niet eens had bestaan, maar door God is alles mogelijk! God is een God die het onmogelijke mogelijk maakt, en het onwaarschijnlijke waarschijnlijk. Hoe bijzonder is dat?!

Aan de slag!

Lees het verhaal van Zacharias en Elisabeth in het bijbelboek Lukas. Welke lessen kun je er nog meer uithalen? Hoe kijk jij na dit verhaal tegen gebedsverhoring aan?
We vinden het fijn als je jouw gedachten met ons wilt delen in de reacties 🙂