Anders zijn in de kerk

01

aug

Annika

Aarzelend loopt ze de kerk binnen. Ze wordt welkom geheten bij de deur, maar ze voelt dat ze niet welkom is, niet echt. Ook in deze kerk zou het gaan zoals in de kerken die ze hiervoor had bezocht. Zodra ze haar beter leerden kennen, zouden ze haar dan nog steeds welkom heten? Zouden ze haar accepteren zoals ze is, ook als ze wisten dat ze anders was? Zou ze hier wel welkom zijn?..

Misschien herken je dit gevoel wel. Het gevoel dat je niet echt welkom bent, niet wanneer je echt jezelf bent. Dat je welkom bent zolang je in het ‘plaatje’ past, maar dat mensen zich ongemakkelijk gaan voelen wanneer ze merken of horen dat je anders bent dan zij. Wanneer ze merken dat je anders bent dan anderen in de kerk. Misschien wel omdat je een psychische aandoening hebt, waar andere mensen moeite mee hebben. Of misschien omdat je uit een niet-gelovig nest komt en je je een eenling voelt tussen alle gelukkige gezinnen in de kerk. Of omdat je op vrouwen valt, en je weet dat veel christenen daar moeite mee hebben of je zelfs veroordelen. Misschien voel je je niet welkom in de kerk, omdat je een beroep hebt waarbij je je lichaam verkoopt. Of omdat je te slim bent, omdat je hoogbegaafd bent en altijd ingewikkelde vragen over het geloof stelt. Vragen waarop zelfs de voorganger niet zo goed meer weet wat hij moet antwoorden. Of omdat je uit een andere cultuur komt, een cultuur die door veel Nederlanders niet begrepen wordt. Er zijn zoveel redenen om je anders te voelen..

Ik weet hoe het is om anders te zijn in de kerk. Om af te wijken van de ‘standaard’ die mensen gewend zijn. Ik weet hoe het voelt, om op zondag in de kerkdienst te zitten en diep van binnen te huilen, omdat je je ontzettend alleen voelt. Deze blog is voor jullie, meiden en vrouwen die zich alleen voelen in de kerk, die zich anders voelen en misschien niet welkom.

Ik wil jullie graag voorstellen aan een bijzondere Man. Een Man die mensen die anders waren opzocht. Een man die omkeek naar mensen die vergeten werden, mensen die niet welkom waren in de tempel. Misschien wel mensen zoals jij en ik, mensen die zich ‘anders’ voelden tussen andere gelovigen. En deze Man, keek naar hen om en hield van hen.

Jezus kwam Jericho binnen en liep door de stad. Daar woonde Zacheüs, het hoofd van de belasting-ontvangers. Hij was heel rijk. Hij probeerde te zien wie Jezus was. Maar dat lukte niet, want hij was klein en er waren teveel mensen. Daarom liep hij hard vooruit en klom in een vijgenboom die op een plek stond waar Jezus voorbij zou komen. Dan zou hij Jezus kunnen zien. Toen Jezus bij de boom kwam, keek Hij omhoog en zei tegen Zacheüs: “Zacheüs, kom vlug naar beneden. Want Ik moet vandaag bij jou op bezoek komen.” Zacheüs kwam vlug naar beneden en ontving Hem blij als gast in zijn huis. Toen de mensen dat zagen, mopperden ze allemaal en zeiden: “Hij is bij een slecht mens  op bezoek.”  Lukas 19:1-7

Jezus keek om naar Zacheüs, een man die niet welkom was bij anderen, een man die veracht werd door zijn tijdgenoten. Jezus wilde te gast zijn bij deze man thuis, en Zacheüs heette Hem welkom.

Bij Jezus is iedereen welkom. Hij moedigt ons aan om niet te zondigen, maar wijst ons niet af. We mogen ons altijd geliefd en welkom voelen bij Hem. Ongeacht onze ‘status’ in de kerk, ongeacht of we ons welkom voelen in de kerk of niet, bij God zijn we altijd welkom.

Aan de slag!

Voel jij je weleens ‘anders’ dan andere christenen, of zelfs niet welkom bij hen misschien? Onthoud dat je bij God altijd welkom bent en gewenst bent! Hij ontvangt jou met open armen, ieder moment van de dag!

Of ken je mensen in jouw kerk of geloofsgemeenschap die niet echt welkom zijn? Wat zou je kunnen doen om mensen zich welkom te laten voelen?

Misschien kun je er vandaag voor bidden, het bespreken met God. Vraag Hem om raad wanneer je je eenzaam voelt in de kerk, of wanneer je het gevoel hebt dat je niet welkom bent. En bid voor de mensen die anders zijn in de kerk, vraag wat je zou kunnen doen om hen welkom te heten.

Deel deze overdenking

  1. Sybren schreef:

    Erg mooi
    Ik voel je ook vaak anders, misschien omdat ik niet uit de hervormd gereformeerde traditie kom, maar tot geloof kwam, uit een vrije opvoeding.
    Bedankt voor deze handreiking.

  2. Agathe schreef:

    Ik voel mij ook niet welkom in de kerk. Als ik bij de dienst ben voel ik mij eenzaam en erg verdrietig. Ik heb geen aansluiting bij de gemeenteleden waarvan het merendeel 75+ is. Zelfs de dominee ontwijkt mij na de dienst als er koffie wordt gedronken. Ik verbeeld het mij niet. Het is beter als ik de kerk verlaat. Ben kunstenares en gescheiden. Mijn kinderen geloven niet. Speelt dat mij? Alleen God mag toch oordelen? En hoe kan een dominee een gemeentelid gewoon negeren in het huis van God? Daar zet ik grote vraagtekens bij. Iemand? Groet

  3. Hessels schreef:

    Ik was katholiek, vrouw en ongehuwd en in 1990 gaf God mij een openbaring wie Jezus werkelijk was. Ik ging op zoek naar een gemeente in Limburg. Helaas was de reactie van vrouwen niet aangenaam, ik werd buitengesloten en later verviel deze gemeente in de Toronto geest. Ik verhuisde naar Maastricht, maar ook hier ervaarde ik en andere Limburgers dat wij niet geaccepteerd en vaak gediscrimineerd werden. Velen zijn op een onaardige manier uit de diverse gemeenten gedreven. Ik bemerk dat nog steeds de vijandschap van protestant naar katholiek aanwezig is. Velen zoeken het nu in de Messiaanse gemeenten.
    Als God toch ieder die in Zijn Zoon gelooft geroepen en aangenomen heeft, wie ben je dan om dat te weigeren.
    . Ja onze cultuur is anders, maar daar kun je toch ook de goeie kanten van meenemen.
    Geliefd zijn, mooi, maar helaas grotendeels niet voor iedereen die niet past in de kerken..
    Ik lees regelmatig dit soort overdenkingen naast mijn bijbel, maar volgens mij is dit een oorzaak waarom de huidige gemeenten zo leeg zijn door te oordelen zonder te onderzoeken: wie is die ander, wat is het wat mij stoort i.p.v. de ander bekritiseren.
    Ik zie ook veel andere gelovigen die weggeduwd worden niet alleen omdat je uit de katholieke en Limburgse hoek komt.
    Ik heb altijd toch ondanks alles veel vrouwen zowel in en als buiten de kerk kunnen steunen.
    Ik denk dat er veel gelovigen zijn die heel veel te bieden hebben in de gemeenten maar bekeken zijn door hen die zich veel hoger en beter achten, waardoor Gods werk niet tot volle uiting komt.
    Laten wij bidden tot de Hemelse Vader wat Zijn Wil in dit alles is en dat Zijn Geest ons kan helpen om te veranderen. Wij hebben nog maar een korte tijd.
    Ik wens al diegene die in hetzelfde bootje zitten als ik sterkte en kracht toe of zoals Jezus zei; Mijn genade is u genoeg.
    Toen ik dit woord begreep, besefte ik dan alles in Zijn Hand ligt en ik mij daardoor zo blij voel. God zegen en hoop voor morgen

    • Adriana De Waard schreef:

      Hallo zuster in deHere jij kan daar waar je ben een voor beeld zijn voor andere en zeggen tegen andere dat de Here jou en andere accepteren hoe jij ben en da tde Here geen uitzondering maakt en dat ze niet mogen oordelen Hij is er voor iedereen die Hem aanroepen en Hij sluit niemand buiten .dus wees gezegend in de denaam van de Here Jezus.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap