‘Alles voelt zo dor en droog’ – wat kunnen we leren van David?

25

jul

Gastblogger

Heb je weleens het gevoel dat je in een woestijn beland bent, dat alles dor en droog voelt? God kan dan ver weg lijken. David heeft dit in zijn leven ook ervaren. Hij schrijft hier over in diverse psalmen. Vanuit de psalmen kunnen we veel van David leren. De manier waarop hij met verschillende situaties omging bijvoorbeeld. Vandaag gaan we kijken wat we kunnen leren van David aan de hand van Psalm 63. David bevindt zich daar in de woestijn, de plek waar alles dor en droog is. Een plek waar David Gods aanwezigheid niet lijkt te ervaren.

Dor en droog

Eind 2015 zat ik in een dipje. Met veel liefde had ik een zorgtaak op me genomen, maar dat begon mij een beetje op te breken. Ik had veel voor de situatie gebeden en zag steeds maar geen resultaat, wat voor teleurstelling zorgde. Natuurlijk weet ik wel dat we hier op aarde niet alles veranderd zullen zien, maar toch ik wilde het zo graag! Ik legde mezelf op dat ik sterk en vrolijk moest blijven. Ik was eigenlijk vooral druk bezig op eigen kracht en had God zo’n beetje buitenspel gezet. Omdat ik moe en teleurgesteld was, ging ik twijfelen aan de goedheid van God. Ik vroeg mezelf af of ik niet gewoon mijn “oude leventje” op moest gaan pakken: op zondag lekker uitslapen en dan ontbijten met mijn man en dochter (zij gaan namelijk nooit mee naar de kerk). Zo waren er nog wat gedachten die mij lieten denken dat het zonder God ook best oké zou zijn.

Elke keer als deze gedachten de kop op staken, wist ik diep van binnen “ik wil geen leven zonder God”. Maar toch, God leek ver weg, mijn geloofsleven voelde dor en droog, en het was net of ik in de woestijn was beland.

David schreef Psalm 63 toen hij in de woestijn van Juda was. David bevond zich letterlijk in de woestijn, waarschijnlijk omdat hij op de vlucht was. David zat in de ellende: op de vlucht, ver van huis en alles wat hij lief had, constant omringd door gevaar. Omstandigheden genoeg voor David om ook echt dat “woestijngevoel” te ervaren. In de woestijn mist David God, ook hij merkt op dat moment niet veel van Gods goedheid. Dit leidt tot de volgende woorden, waar ik toen eigenlijk ook ten diepste naar verlangde:

God, mijn God, wat verlang ik naar U!
Met hart en ziel verlang ik naar U,
zoals een dor en droog land verlangt naar water.
(Psalm 63:2)

 God leek op de momenten van twijfel ver weg en misschien duwde ik Hem alleen maar verder weg met mijn twijfels? Ik voelde me alleen in een dor en droog land. Toch durf ik vol overtuiging te zeggen dat het door de goedheid van God was dat ik tot besef kwam dat ik Hem juist miste in plaats van dat ik wel een leven wilde zonder Hem. Ik wilde ook niet dat God ver weg voelde, ik wilde Hem weer dichtbij ervaren. Ik wist diep van binnen wat Augustinus eens verwoorde: “Mijn hart is onrustig totdat het rust vindt in U!”

Gedenkstenen

Dat is ook zo mooi aan David: hij blijft niet bij de pakken neer zitten. Hij blijft niet hangen in gedachten waarom God er niet is of waarom Hij niet ingrijpt. David denkt terug aan momenten dat God zijn macht getoond heeft.

In vers 3 van Psalm 63 schrijft David:

Ik heb U in Uw heiligdom gezien. Daar heb ik gezien hoe sterk en machtig U bent.

Het is belangrijk om in een tijd dat alles dor en droog lijkt terug te kunnen kijken naar gedenkstenen (mooie ervaringen met God) die je eens opgericht hebt.

David heeft gezien hoe sterk en machtig God is en aan die ervaring hield David zich in de woestijn vast. Dat was -en is nog steeds- ook mijn houvast: mijn ervaringen met de almachtige God. Op momenten dat God ver weg lijkt, omdat zorgen bijvoorbeeld de overhand lijken te hebben, zeg ik tegen mezelf: “God is niet veranderd! Zoals Hij toen Zijn liefde en trouw getoond heeft, zo zal Hij dat nu weer laten zien, blijf vertrouwen.” We moeten oppassen dat, op de momenten dat God ver weg lijkt en er twijfels zijn, de duivel niet de kans krijgt om ons geloof te roven en onrust te zaaien.

David weet wie God is, Hij kent Zijn hart en besluit God te gaan lofprijzen midden in de woestijn. David blijft niet bij de pakken neer zitten maar gaat zingen:

U wil ik prijzen mijn leven lang, roepend Uw naam, de handen geheven.
Dan wordt mijn ziel verzadigd met Uw overvloed,
Jubel ligt op mijn lippen, mijn mond zal U loven
(Psalm 63: 4-6 NBV)

Lofprijzen zorgt ervoor dat David zijn geloofsvertrouwen niet kwijt raakt. Het geeft David een intense vreugde, wat wonderlijk is in zijn omstandigheden.

God houdt ons vast!

Door het terug kijken op gedenkstenen verdwenen bij mij de twijfels en ervoer ik God weer dichtbij. De woestijn veranderde in een oase, ondanks dat de situatie niet direct veranderd was. Net zoals David beschrijft:

Als ik ’s nachts wakker lig en aan U denk, prijs ik U.
Want U heeft mij geholpen. Veilig onder U vleugels zing ik vrolijk voor U.
Ik wil altijd dicht bij U zijn, want ik kan niet zonder U
U houdt mij altijd vast.
(Psalm 63: 8-9)

In welke situatie we ook zitten, we mogen altijd schuilen onder Gods vleugels, daar zijn we veilig. Daar zijn we dicht bij Hem en houdt Hij ons vast.

Aan de slag!

  • Heb jij het idee dat je in de woestijn beland bent? Lijkt God ver weg? Denk aan de momenten dat je God heel dichtbij ervaren hebt. Zeg tegen jezelf dat God niet veranderd is. Ook nu is Hij bij je, Hij zal je nooit alleen laten.
  • Zing vandaag een lied voor Hem.

Download de dagtekst en deel ‘m op Instagram, Pinterest of Facebook!

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Lieve Carola,
    Ontzettend bedankt voor dit mooie stuk en deze mooie bemoediging. Bedankt dat je een persoonlijk stukje uit jouw leven hebt willen delen. Heel mooi. Het is voor ons absoluut een bemoediging! Moge God jou altijd heel nabij zijn. Ookal voelt het soms niet zo, weet dat Hij elke traan ziet en liefdevol bewaart:

    “U heeft gezien hoe ik heb rondgezworven. U bewaart al mijn tranen in een kruik. Hun aantal heeft U opgeschreven in Uw boek.” – Psalm 56:9

    Moge God jou en in het bijzonder jouw man en dochter rijkelijk zegenen, dat ook zij mogen delen in Gods goedheid en zij Hem mogen leren kennen als onze liefdevolle Vader die er altijd voor hun wilt zijn. En dat jij voor hun elke dag het lichtpunt van Zijn liefde mag zijn, zodat ze Hem mogen zien in jou.

    Lieve groet & Gods zegen,
    Kim

    • carola schreef:

      Lieve Kim,

      Jij bedankt voor je ontzettend lieve reactie! Dit bemoedigd mij ook weer!
      Ik waardeer het enorm!
      En ik ben blij als ik iemand mag bemoedigen met dat gene wat God doet in mijn leven. Zo wil Hij er voor een ieder zijn.
      Bedankt ook voor je zegen!
      En voor de mooie tekst. Deze heeft God echt op jouw hart gelegd om mij te bevestigen, wie weet lees je hier binnenkort meer over op de site ?.

      Bedankt nogmaals dat je de moeite nam om een reactie te plaatsen. Ik geloof dat God je hiervoor gebruikt heb.

      Ook voor jou Gods rijke zegen en blijf ook zo luisteren naar Zijn stem.

      Liefs Carola

  2. Els schreef:

    Mooie les! En so brave dat je dieptepunt deelt, maar ze laten juist Gods trouw in je leven zien… dankjewel…

    • carola schreef:

      Lieve Els,

      God is en blijft goed, Zijn trouw kleurt elke dag opnieuw mijn morgen.
      Gelukkig heb ik na deze periode weer veel nieuwe dingen mogen leren. Over God als trouwe Papa en over mezelf…meer geworteld ?
      Bedankt lieve Els!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap